poniedziałek, 28 lutego 2011

RODZAJE ROSLIN AKWARIOWYCH


KABOMBA


Opis

Kabomba - Cabomba. Bardzo dekoracyjna, ale dość wrażliwa roślina. Szczególnie nieodporna jest na przesadzanie i osiadanie mułu i glonów na liściach. Hodować ją należy razem z spokojnymi rybami i nie wolno umieszczać blisko napowietrzacza. Najkorzystniejsza jest woda miękka o pH 5-7,2 i temperaturze 20-25C i nieco kwaśna lub obojętna. Wymaga silnego oświetlenia, należy ją jednak chronić od bezpośredniego nasłonecznienia ze względu na niebezpieczeństwo osiadania glonów. W korzystnych warunkach tworzy bardzo długie pędy i dość często zakwita. Kwiaty nadwodne, białe lub żółte. Rozmnażanie następuje przez sadzonki sporządzane z pędów wierzchołkowych i bocznych. W Polsce hodowane są dwa gatunki: •Cabomba aquqtica -występuje w Ameryce Środkowej i Południowej, wymaga temperatury w lecie 25-30C, w zimie 18-20C. zimą, na skutek słabego oświetlenia, często marnieje, a nawet ginie. •Cabomba caroliniana- występowanie jak poprzedniej, lecz bardziej na północ i południe, wymagana temperatura w lecie 18-22C , w zimie 15-18 C. rozmnaża się je w akwarium wyłącznie przez rozsady. Należy zawsze ją sadzić w grupach. Osiąga wysokość 30-80 cm.


ANUBIS NISKI



Opis

Anubias niski - Anubias barteri var. nana. Roślinę tą określa się bardzo często mianem: atrakcyjna, silna i nadająca się do zbiorników wszystkich rozmiarów. Wyróżnia się ciemnozielonymi liśćmi. Sprawia szczególnie piękne wrażenie przywiązana do korzeni lub kamieni między jasno ulistnionymi roślinami w lekko zacienionych zakątkach zbiornika (również z okoniami). Pochodzi z Kamerunu. Osiąga wielkość 5-15 cm. Można ją sadzić we wszystkich strefach akwarium. Przy sadzeniu należy uważać, by nie uszkodzić. Kłącza lub nie przykryć go całkowicie. Korzystnie działa wzbogacanie wody w CO2.


MOCZARKA KANADYJSKA

 

Opis

Moczarka - Elodea (Egeria). Najczęściej spotykana jest moczarka kanadyjska i ozdobna, chociaż w Polsce znane są również argentyńska i kędzierzawa. Ta ostatnia pochodzi z Afryki. Moczarka kanadyjska zaaklimatyzowała się w całej Europie. Pierwotnie rosła tylko w Ameryce Północnej. Jest rozdzielnopłciową, dwupienna rośliną kwiatową, ale w Europie występują tylko osobniki żeńskie. To piękna, ciemnozielona roślina. Roślina wieloletnia, która jest zielona również w zimie. Wyśmienicie nadaje się do akwarium zimnowodnego, w którym pozostaje zielona przez cały rok. Może być hodowana jako roślina pływająca, może również ukorzenić się. Lubi wody twarde, z których intensywnie pobiera związki wapnia, nie znosi zbyt wysokiej temperatury. Jej łodygi często są bardzo długie, gęsto pokryte wąskimi, centymetrowymi liśćmi siedzącymi na łodydze w okółkach, zazwyczaj po trzy. Zimę może przetrwać jako cała roślina, albo w postaci krótkich i gęstych pączków zimujących. W zimie nie może w żadnym wypadku zamarznąć. Najdogodniejsze temperatury: 10-19 C dla moczarki kanadyjskiej, 12-20 C dla ozdobnej, argentyńskiej i kędzierzawej. Rośliny szybko rosnące, odrastające z każdego kawałka łodygi. Pożądane są w akwariach ze względu na wydzielanie dużej ilości tlenu, oczywiście przy wystarczającym oświetleniu. Rozmnażanie z sadzonek pędowych. Moczarka argentyńska ( Egeria densa) rozpowszechniona jest w wielu miejscach na świecie. Jej liście są jaśniejsze od kanadyjskiej. Uważana jest za roślinę bardziej dekoracyjną niż moczarka kanadyjska. Bardzo źle czuje się w wodzie starej. Gdy roślina dorośnie do powierzchni wody, zaczyna się wyginać, ale nie wyrasta ponad lustro wody. Jeżeli ją skrócimy to tym samym pobudzimy do tworzenia odgałęzień. Uzyskane tym sposobem odcinki pędu łatwo się ukorzeniają. Roślina doskonale również sama się ukorzenia. Wysyła w dół, długie korzenie przybyszowe, które zaczynają się ukorzeniać, jednocześnie przyciągając łodygę. Starsze i żółte łodygi odcinamy, ponieważ nie chcą się ukorzeniać oraz są zdecydowanie mniej ozdobne.


 MIKROZORIUM OSKRZYDLONE


Opis

Mikrozorium oskrzydlone (skrzydlate)- Microsorium pteropus. Jest bardzo popularną i atrakcyjną rośliną, która cieszy się szczególnym powodzeniem wśród akwarystów. Z płożącego się kłącza wyrastają pomarszczone, lancetowate, ciemnozielone liście, z wyraźnym zaznaczeniem unerwienia. Płożący się pęd ,,porośnięty” liśćmi wygląda jak skrzydlaty, chociaż te ,,skrzydła” są pofałdowane. Wygląda najbardziej okazale, kiedy płoży się pomiędzy kamieniami lub po pniu drzewa. Istnieją nowe odmiany hodowlane, takie jak: ‘Tropica’ i ‘Windelov’, które są równie piękne. Jej ojczyzną jest Południowo-Wschodnia Azja. Osiąga wielkość z przedziału 15-30 cm. Ogólnie możemy powiedzieć, że nie jest to wymagająca roślina. Znakomicie nadaje się do pierwszego posadzenia w akwarium, jej dodatkową zaletą jest to, że rośnie bardzo dobrze we wszystkich strefach akwarium. Kłącza tej rośliny przywiązuje się do kamieni lub podłoża. Zazwyczaj rośnie szybko, jednakże w nieodpowiednich warunkach nie rośnie wcale lub nawet ginie. Oświetlenie powinno być standardowe, woda o pH 5,5-8 i temperaturze 18-28 C. Skład chemiczny wody nie odgrywa wielkiej roli. Rozmnożyć mikrozorium można przez podział kłącza lub oddzielenie roślin potomnych wyrastających z na szczycie liści.

MECH JAWAJSKI


Opis

Mech jawajski - Vesicularia dubyana. Jest pięknym zielonym mchem, którego przywiązuje się do korzeni i kamieni. Kształtem przypomina naszego rodzinnego zdrojka, ale jest jeszcze delikatniejszy z żywo-zielonymi i mocno rozgałęzionymi łodyżkami. Jest dekoracyjna rośliną, ale również pożyteczną. Dzięki niej ryby mają miejsce do składania ikry. Pochodzi z wysp Archipelagu Sudańskiego i Filipin. Bardzo często żyje tam emersyjnie na wilgotnych brzegach, jednakże dzięki dużej zdolności przystosowania się do warunków można go z sukcesem hodować jako roślinę submersyjną Jest niewielką rośliną rosnącą od 5 do 20 cm. Znakomicie nadaje się do pierwszego obsadzenia akwarium. Służy do tworzenia tła w zbiorniku oraz stanowi doskonałe schronienie dla narybku. Raz na jakiś czas można go delikatnie opłukiwać, nie odłączając, jeśli trzyma się korzeni lub innych trwałych elementów. W przypadkach gdy woda zawiera dużo mułu, mech jawajski dzieli się na bardziej luźne kłębki, które są cienkie, tracą powoli listki. Po pewnym czasie zamierają podzielone jak nici. Nie ma szczególnych wymagań pielęgnacyjnych, zadowala się standardowym światłem, miękką lub twardą wodą o pH 5,5-8 i temperaturze 18-28 C. Gdy jest mocno oświetlany słońcem to szybko porastają go glony. Z łatwością da się rozmnażać przez podział odpowiednio dużego egzemplarza.
        
 
   NURZANIEC- VALLISNERIA


Opis

Nurzaniec - Vallisneria. Kwiatowa roślina wieloletnia, dwupienna, rozdzielnopłciowa. Jedna z najczęściej spotykanych i stosunkowo mało wymagających roślin. Są bardzo atrakcyjne i szybko rozrastają się poprzez długie rozłogi, najczęściej ukryte w podłożu. Dobrze znosi zarówno twardą, jak i miękką wodę, również odczyn wody nie odgrywa większej roli. Wymaga dość dużo światła. Rozmnaża się przez kłącza. Możliwe jest także rozmnażanie płciowe. W odpowiednich warunkach rozmnaża się bardzo szybko, tworząc kolonie. Jest pożądana w akwariach, gdyż wydziela dużo tlenu oraz tworzy dogodne miejsce do tarła i dobre kryjówki dla narybku. W Polsce hodowane są w akwariach:
• Nurzaniec śrubowy (Vallisneria spirali) – najpospolitsza – rozpowszechniona na całym świecie w strefach tropikalnych i subtropikalnych. Występuje nawet w jeziorach Malawi i Tanganika, mimo alkaicznego odczynu tych wód. Nazwa wywodzi się od śrubowego kształtu, jaki przyjmuje szypułka w kwiecie osobnika żeńskiego, gdy po zapyleniu skraca się i wciąga kwiat pod wodę. Wymagana temperatura 18-28 C. Rozmnażanie przez oddzielanie rozłogów. Dorasta do 30-50 cm. Nadaje się do pierwszego obsadzenia po bokach i na tyle akwarium. Znane są formy uprawne tego gatunku, a spośród nich o liściach długich jak korkociąg, wielokrotnie skręconych.
• Nurzaniec olbrzymi (Vallisneria gigantea) – najrzadsza – ojczyzną jest Nowa Gwinea i Filipiny. Jest to roślina o grubych korzeniach i jasnozielonych, prawie równowąskich liściach. Ze względu na swe rozmiary (70-100 cm wysokości) nadaje się tylko do dużych akwariów. Wymagana temperatura 20-28 C. Dobrze rośnie przy standardowym oświetleniu, w średnio twardej lub twardej wodzie o pH 7-8. korzystne jest podłoże bogate w składniki pokarmowe. Rozmnażanie przez rozłogi. Nadaje się do pierwszego obsadzenia w tle akwarium.

RODZAJE KREWETEK

KREWETKI FILTRUJĄCE


Atya gabonensis





Wygląd: Wyjątkowo "demoniczna" w wyglądzie krewetka :) W krajach anglosaskich nazywana "Vampire Shrimp". Na przednich odnóżach posiada ciemne "brodawki", szczególnie dobrze widoczne u samców. Podstawowym kolorem jest błękitny, przechodzący niekiedy w szary, beżowy, żółtawy bądź różowy odcień - zależy to od nastroju krewetki, warunków wodnych i barw otoczenia. Tuż po wylince A. gabonensis jest prawie biała, o cielistym odcieniu. Tak jak u innych krewetek filtrujących pierwsze dwie pary odnóży zaopatrzone w włochate "parasolki" służące do odfiltrowywania pokarmu z wody.
Pochodzenie:Występuje po obu stronach Atlantyku, zarówno w Afryce zachodniej jak i Ameryce Płd. (część pół./wsch.)
Rozmiar:14 - 15 cm. Samice nieco mniejsze od samców.
Warunki wodne:24 - 28 st. C.
Urządzenie zbiornika:Dużo kryjówek, szczególnie lubi łupiny kokosa i odwrócone do góry dnem doniczki. Bardzo wskazany jest dość silny ruch wody przy którym A. gabonensis lubi się ustawiać w celu wyłapywania drobin pokarmu z wody.
Pokarm:Plankton. Gdy woda w akwarium jest zbyt czysta ;) należy podawać wysokiej jakości pokarmy sztuczne które będą pobierane z dna, żywy lub mrożony drobny plankton. Można też podawać pokarm sztuczny b. rozdrobniony, imitujący "śmieci" unoszące się w wodzie. Krewetka ta zjada również detrytus.







Wbrew temu na jaką wygląda (na groźną ;)) są to b. spokojne krewetki nadające się akwarium towarzyskiego. Należy tylko zadbać o właściwe wykarmienie. W przypadku towarzystwa żarłocznych ryb istnieje niebezpieczeństwo padnięcia A. gabonensis z głodu, zwłaszcza gdy w akwarium są inni amatorzy "odpadków", np. zbrojniki. Można je łączyć ze spokojnymi rakami (np. Cherax destructor) i naturalnie z innymi krewetkami, nawet z rodzaju Macrobrachium. Akwarium musi być dość duże, krewetka ta dorasta do sporych rozmiarów i choć nie jest ruchliwa, powinna mieć "gdzie się obrócić" ;)
Atya gabonensis żyje dość długo, w odpowiednich warunkach nawet do 5 lat.
Uwaga: Atya gabonensis wraz z Atya africana (pochodząca z zach. Afryki) i Atya scabra (zach. Afryka, płd.-wsch. regiony Ameryki Płd. i wschodnie regiony Ameryki Środkowej) wystepują w handlu pod nazwą Atya camerunensis. Nabywając więc Atya camerunensis warto więc się upewnić jaką krewetkę kupujemy.

Atyopsis moluccensis



Wygląd:Kolor brązowy, wzdłuż grzbietu jasny pasek. Pierwsze dwie pary odnóży zaopatrzone w włochate "parasolki" służące do odfiltrowywania pokarmu z wody.
Pochodzenie:Południowo-wschodnia Azja.
Rozmiar:Samce do 10 cm, samice do 6 cm.
Warunki wodne:Temp. ok. 24 - 30 st. C.
Urządzenie zbiornika:Dużo kryjówek w rodzaju: korzenie, łupiny kokosa, bambus. Bardzo wskazany jest dość silny ruch wody przy którym A. moluccensis lubi się ustawiać w celu wyłapywania drobin pokarmu z wody.
Pokarm:Plankton, detrytus, można podawać pokarmy sztuczne które będą pobierane z dna lub pokarmy silnie rozdrobnione, imitujące "śmieci" unoszące się w wodzie.
Rozmnażanie:Samica nosi setki jaj przez ok. 3 tygodnie. Larwy potrzebują słonej wody do rozwoju.  Nie rozmnożono jeszcze tej krewetki w warunkach akwariowych.





Akwarium o długości min. 60 cm. Krewetka ta jest spokojna i agresywne towarzystwo jest absolutnie niewskazane. Wyjątkowo długowieczna - może dożyć nawet do 12 lat. W handlu w Polsce A. moluccensis występuje często pod wielce oryginalną nazwą "Krewetka filtrująca"

KREWETKI KARŁOWATE

Krewetki z rodziny Atyidae, rodzaj Caridina. Do tego rodzaju zaliczane są gatunki Caridina i blisko z nimi spokrewnione Neocardina
 
 
Caridina cf. babaulti "Zebra"
 

Wygląd: Kolor najczęściej zielony, niekiedy beżowy, brązowy, pomarańczowy lub niebieski. Niektóre żródła podają że kolor zmienia się gdy krewetka trzymana jest z nieodpowiednich warunkach (powinna być cały czas zielona), inne że zależy to od nastroju i tła na jakim krewetka przebywa. Jeszcze inne podają że różnokolorowe C. babaulti to odmiany kolorystyczne.
Pochodzenie: Indie.
Rozmiar: Samce do 3,5 cm, samice do 4 cm. Samice są masywniejsze.
Warunki wodne: Temp. 20 - 25 st. C, woda średnio twarda o pH 7.
Urządzenie zbiornika: Lubią zarośnięte akwaria z licznymi kryjówkami w postaci np. korzeni. Podłoże piaszczyste.
Pokarm: Glony, pokarmy sztuczne ze spiruliną. Można raz na jakiś czas podać żywy pokarm (ew. mrożonki) o niewielkich rozmiarach: larwy oczlika, naupliusy artemii. C. babaulti zjada również detrytus.
Rozmnażanie:  Źródła podają różne dane na temat rozrodu tej krewetki. Jaja C. babaulti są niezwykle małe, a wyklute maluchy mikroskopijnych rozmiarów i trudne do wykarmienia (w akwarium niezbędny jest osad w podłożu, gdyż nim odżywiają się małe). Doświadczenia akwarystów w Polsce są jednak inne - jaja i maluchy mają rozmiar standardowy dla innych Caridina (wyklute C. babaulti mają ok. 2 mm).




Akwarium dla grupki C. babaulti nie musi być duże, wystarczy nawet 20-30 litrowe, a większe gdy chcemy dołożyć inne krewetki. C. babaulti jest spokojna, nie powinna być łączona z dużymi i agresywnymi rybami czy krewetkami.
Krewetkę tą możemy spotkać pod nazwą Caridina ceylanica, a w handlu najczęściej występuje jako Caridina sp. "Rainbow"


KREWETKI WIELKORAMIENNE
 

Krewetki z rodziny Palemonidae. Dominuje rodzaj Macrobrachium, ale spotyka się w akwariach również rodzaje Palaemon, Palaemonetes oraz Euryrhynchus.
Do rodzaju Macrobrachium zaliczane są małe zwierzęta 3-4cm oraz olbrzymy dochodzące do 35 cm (bez ramion). Niektóre większe gatunki hoduje się w celach spożywczych.
Nazwa "wielkoramienne" (niem. Großarmgarnelen, ang. Longarm shrimp) jest umowna i może być myląca, gdyż nie wszystkie krewetki zaliczane do wielkoramiennych mają duże odnóża szczypcowe (ramiona).
 
 
Macrobrachium assamense (Tiwari, 1955)



Wygląd: Przezroczysty karapaks z ciemnym, marmurkowym wzorem. Duże szczypce charakterystyczne dla rodzaju, u samców szczególnie dużych rozmiarów, z reguły czerwone lub rudawe z czarnymi pręgami.
Pochodzenie: Wschodnie Himalaje.
Rozmiar: Samce 8 cm, samice 6 cm.
Warunki wodne: Temp. 20 - 30 st. C, 3 GH, 1,5 KH. Woda musi być doskonale natleniona!
Urządzenie zbiornika: Piaszczyste podłoże, korzenie, kamienie, na dno można dać liście bukowe lub dębu. Rośliny mogą być zjadane, nawet te o twardych liściach.
Pokarm: Żywy pokarm lub mrożonki, ślimaki, kawałki ryb, detrytus, pokarmy sztuczne i własnoręcznie przyrządzane, np. z żółtkiem kurzym. Można karmić narybkiem np. gupika.
Rozmnażanie:  Samica nosi jaja w ilości 20 - 60 sztuk przez kilka tygodni, czas zależny od temperatury i stopnia natlenienia wody. Młode osiągają dojrzałość płciową po ok. 3 miesiącach.




Agresywna i terytorialna krewetka. Trzymane w zbyt małym zbiorniku M. assamense walczą między sobą tracąc przy tym często odnóża (odrastają w trakcie kolejnych wylinek). Szczególnie agresywne są samce. Atakują z uniesioną przednią częścią ciała i rozłożonymi szczypcami. Uciekają cofając się, wyjątkowo zwinnie. B. rzadko pływają w toni wodnej, za to dość często wspinają się po dekoracjach i sprzęcie w akwarium.
KREWETKI SŁODKOWODNE 

BUDOWA CIAŁA KREWETEK


Ciało krewetek składa się z 2 głównych części: głowotułowia (cephalothorax) i części zwanej odwokiem (abdomen).  



LINIENIE I WZROST

Ciało krewetek (jak i pozostałych skorupiaków) pokryte jest z zewnątrz pancerzem, zbudowanym z chityny i wysyconym solami wapnia. W przypadku krewetek pancerz jest cieńszy niż u większości skorupiaków. Pancerz jest dość twardy, służy do ochrony znajdujących się pod nim części miękkich. Znajdują się w nim pigmenty odpowiedzialne za kolor krewetki.


Ponieważ pancerz nie rośnie, by doszło do wzrostu krewetki, musi on być co jakiś czas zrzucany. Proces ten nazywamy linieniem. Krewetka w związku z tym procesem nie rośnie stopniowo, a skokowo. Wzrost trwa całe życie, ale z wiekiem jest coraz mniej widoczny. Największe skoki wzrostu obserwujemy u świeżo wyklutych i u młodych krewetek. Dorosłe linieją kilka razy w roku, starsze egzemplarze 1 lub 2 razy w roku. Linienie można też sprowokować - duża podmiana wody na świeżą, zwłaszcza o zmienionych parametrach, często powoduje zrzucanie pancerza. Linienie i produkcja chityny są stymulowane przez hormon, wydzielany przez gruczoły znajdujące się w słupkach ocznych krewetek.

Gdy zbliża się pora linienia, krewetka przestaje pobierać pokarm i staje sie nieaktywna. Ciało krewetki pobiera węglan wapnia i inne potrzebne związki z istniejącego pancerza, tak więc krewetka będzie miększa w dotyku. Następnie ciało się obkurcza, co powoduje jego oddzielenie się od pancerza. Samo linienie trwa dosłownie chwilę, pancerz pęka na szyi a krewetka gwałtownymi ruchami wydostaje się ze "starej skóry". W tym momencie jest całkowicie bezbronna i powinna mieć zapewnione schronienie. Nawet gdy w akwarium nie ma ew. napastników, kryjówki są w tym momencie niezbędne dla dobrego samopoczucia krewetki.

Nowy pancerz jest miękki i nasiąka wodą. Do chwili w której pancerz zacznie twardnieć, krewetka może bez przeszkód rosnąć, a także odbudowywać utracone części ciała (odbudowanie większych części ciała zajmie kilka linień). Z reguły trwa to 2 - 3 dni. Twardnienie następuje dzięki twardnieniu chityny zawartej w pancerzu i wysycaniu węglanem wapnia. Najwięcej węglanu wapnia krewetki pobierają ze starego pancerza oraz z wody przy pomocy skrzeli. Tak więc zjadanie wylinki jest tylko dodatkowym - a nie (jak się ogólnie uważa) głównym - sposobem na przyswajanie wapnia. Rodzaj Macrobrachium wydaje się być najbardziej zainteresowany zjadaniem wylinki, krewetki karłowate i filtrujące mniej. Krewetki niekoniecznie zjadają własną wylinkę, równie chętnie konsumują cudzą, więc jeżeli wylinka nie zostanie zjedzona w przeciągu 3 dni od linienia należy ją z akwarium usunąć - widocznie nie ma na nią amatorów



Głowotułów jest nieruchomy, w przypadku krewetek jest raczej wydłużony. Składa się z głowy połączonej z thoraxem. Pokryty jest karapaksem (pancerzem). Karapaks sięga boków ciała i przykrywa skrzela. Na karapaksie znajdują się elementy, za pomocą których oznacza się przynależność gatunkową: rostrum (dziób) oraz czułki zwane antennami (pierwsza para anten ma nazwę antennule). Służą krewetkom m.in. do dostarczania informacji chemicznych. Fasetkowe oczy krewetek umieszczone są na słupkach ocznych. 


ROZMNAŻANIE KREWETEK




U krewetek rozród może przebiegać w dwóch różnych formach, przy czym forma rozmnażania nie jest cechą różnicującą rodzaje. Rozród krewetek ma ścisły związek z linieniem - póki nie wyklują się młode samica nie może zmienić pancerza, dlatego z reguły kopulacja odbywa się tuż po jej wylince.

PRZEOBRAŻENIE ZUPEŁNE (holometabolia) - jest charakterystyczne dla prawie wszystkich gatunków krewetek wielkoramiennych, dla filtrujących i niektórych karłowatych. Młode po wykluciu z jaj przechodzą szereg stadiów larwalnych nim staną się młodymi krewetkami. Wykluwają się jako naupliusy mające 3 pary odnóży i pływają w toni wodej odżywiając się coraz to większym planktonem. Kolejne segmenty ciała pojawiają się po kolejnych wylinkach - młode w międzyczasie przechodzą przez stadia zwane protozoea, zoea i postlarva.



ZAKUP KREWETEK

Zakup krewetek powinien być poprzedzony analizą naszego zbiornika. Akwarium, do którego zamierzamy je wpuścić, powinno być dojrzałe i stabilne, urządzone odpowiednio do rodzaju który zamierzamy w nim trzymać. Chcąc obserwować wszystkie ciekawe zachowania tych zwierząt (czy w ogóle widywać nasze krewetki ;)) dobrze jest urządzić akwarium przeznaczone tylko dla nich. Jeżeli wszystkie wymogi hodowlane są spełnione, możemy udać się do sklepu.

Wzór oraz kolor charakterystyczny dla danego gatunku, odmiany czy formy powinien być wyraźny. Zwierząt znajdujących się w akwarium ze zwłokami współmieszkańców trzeba się wystrzegać. Krewetki transparentne nie powinny mieć białego ani szarego przebarwienia wewnątrz ciała, nie powinny też mieć mlecznego zabarwienia. Czerwone, krwiste plamy wewnątrz ciała mogą oznaczać chorobę. Białe, mechate guzki na pancerzu mogą być oznaką groźnej choroby wirusowej. Nie kupuje się krewetek dorosłych. Długość ich życia jest krótka, a wzrost dojrzałych krewetek jest wolniejszy, w związku z tym trudno jest określić wiek nabywanych okazów. Najlepsze do hodowli są krewetki tuż przed wejściem w wiek dojrzały. Mamy wtedy największe prawdopodobieństwo wyraźnego zwiększenia ich populacji w akwarium.






Mając zamiar bawić się w rozmnażanie krewetek, kupujmy je u sprawdzonych hodowców i sprzedawców. Krewetki przeznaczone do hodowli muszą być zdrowe, ładnie wybarwione, bez wad (zniekształcenia, odbarwienia). Krewetki podejrzanie tanie często są (choć nie muszą) odrzutem hodowlanym bądź mieszańcami różnych gatunków - takie możemy kupić jeśli mają spełniać w akwarium jedynie funkcję "zjadaczy glonów". Starajmy się jednak nie "puszczać w obieg" ich ew. potomstwa.

Zwróćmy uwagę na sposób odławiania krewetek przez sprzedawcę. Osoba niewprawiona nie powininna posługiwać się siatką (nie wolno krewetek na siłę strzepywać z siatki, by nie pourywać im odnóży), lepiej robić to przy pomocy przezroczystego kubeczka lub fajki szklanej.

I na koniec ważna uwaga - koniecznie dowiedzmy się co kupujemy! Importerzy, hurtownicy i sklepy lubią nadawać krewetkom błędne nazwy lub - co jeszcze gorsze - wymyślają własne. Może nam się zdarzyć nabyć śliczną, maleńką krewetkę która - wg. zapewnień sprzedawcy - ma konsumować glony, a w naszym akwarium dorośnie do 20 cm, pożre całą obsadę, wytrzebi roślinność i przekopie podłoże. To naturalnie już BARDZO ekstremalny przykład ;), tym niemniej warto przed zakupem przejrzeć kilka zdjęć (naturalnie krewetek) i postarać się zidentyfikować zwierzę które zamierzamy kupić.

TRANSPORT



Transport krewetek powinien odbywać się w foliowej torbie. Do torby wrzuca się lekkie elementy z nietoksycznego tworzywa, których krewetki mogą się przytrzymać (małe kawałki gąbki, siatki plastikowej itp.). Czasem do torby wrzuca się mech jawajski lub kawałki roślin. Nie jest to dobre rozwiązanie. Roślina w ciemności będzie pobierała z wody tlen, a tego krewetki powinny mieć pod dostatkiem (dotyczy to zwłaszcza dłuższych okresów transportu - powyżej jednej doby). Ilość powietrza w torbie powinna być co najmniej dwa razy większa niż wody. Ważne jest by krewetki transportowane były w torbach z półokrągłym dnem. Rogi prostokątnych toreb często załamują się w transporcie i istnieje niebezpieczeństwo uwięzienia tam krewetek, które w takim przypadku skazane są na śmierć przez zgniecenie lub uduszenie.

Gatunki z rodzaju Macrobrachium są dość odporne i z reguły bez kłopotów przechodzą trwającą nawet kilkadziesiąt godzin podróż ze sklepu. Warunkiem jest dobrze natleniona woda w pojemniku w którym są transportowane i niezbyt duże zagęszczenie. Dobrze jest też nie przewozić zbyt wielu samców w jednej torbie.
Rodzaj Caridina oraz krewetki filtrujące są bardziej wrażliwe. Jeżeli transport ma trwać więcej niż kilkanaście godzin, pilnujmy by nie kupić samic noszących jaja, gdyż jest bardzo prawdopodobne, że nawet jeśli przeżyją podróż, to po wpuszczeniu do akwarium w niedługim czasie padną.

Podczas transportu należy zadbać o to, by temperatura wody u krewetek zbyt gwałtownie nie ulegała zmianom, przy czym przegrzanie jest bardziej niebezpieczne niż przechłodzenie. Krewetki bardzo źle znoszą przegrzanie oraz - co za tym idzie - spadek zawartości tlenu w wodzie. Jeżeli wiemy że podróż ze sklepu potrwa długo, zaopatrzmy się w pojemniki styropianowe.

AKLIMATYZACJA


Przed wpuszczeniem krewetek do akwarium należy je zaaklimatyzować. Należy w tym celu zgasić światło w akwarium i polożyć torbę na wodzie dla wyrównania temperatur. Następnie dobrze jest sprawdzić pH obu wód. Jeżeli zbytnio się nie różnią (pół stopnia) to aklimatyzacja nie musi być długa. Dwukrotne zwiększenie objętości wody w torbie w ciągu 10 minut powinno w zupełności wystarczyć. Jeżeli pH się znacznie różni czas ten należy wydłużyć nawet do godziny. Częstym objawem zbyt szybkiej aklimatyzacji może być bielenie ciała, zwłaszcza gdy wpuszczamy krewetki do wody o wyższym pH.

Jeżeli w akwarium są ryby, przed wpuszczeniem krewetek należy je nakarmić, by nie reagowały na wpuszczane krewetki jak na podanie pokarmu. Dobrym pomysłem jest wpuszczanie krewetek do zarybionego akwarium w nocy, gdy ryby śpią. Zamierzając wpuścić krewetki do akwarium z obsadą rybną, a w akwarium sklepowym czy hodowlanym przebywały one z rybami, nie wolno zapominać o kwarantannie. Krewetki bowiem mogą przenosić różne choroby.

Nie wpuszczajmy krewetek do niedojrzałego zbiornika. Nawet odporniejsze gatunki nie zniosą obecności amoniaku i azotynów. W nieustabilizowanym jeszcze (ale z dojrzałym filtrem) akwarium można ew. pokusić się o Caridina japonica, która pomoże w opanowaniu plagi glonów. Inne krewetki wymagają akwarium stabilnego.

Niektóre krewetki w transporcie i tuż po wpuszczeniu do akwarium bardzo często tracą barwy. Nie należy się tym przejmować gdyż po kilku lub kilkanastu godzinach wraca ich właściwe ubarwienie.

czwartek, 24 lutego 2011





ROŚLINY AKWARIOWE - PODSTAWOWA WIEDZA

Optymalne warunki, przy których większość roślin powinna prawidłowo się rozwijać to oświetlenie nie mniejsze niż 0,5W/l przez 8-10h oraz odpowiednie nawożenie. Jednak nie dotyczy się to wszystkich roślin, bo np. jedna potrzebuje mniej światła a druga więcej, dlatego proponuje zapoznać się z poniższymi wymaganiami poszczególnych gatunków roślin akwariowych.







PODŁOŻE DLA ROŚLIN

Podłoże powinno być żyzne a jego granulacji powinna wynosić od 1 do 3 mm. Szczególnie polecam podłoża aktywne. W odróżnieniu od podłoża neutralnego ( tzn. nie zmienia prametrów wody ), podłoże aktywne wydzielaja stopniowo, odpowiednią ilość substancji mineralnych. Nieco tańsze od podłoża aktywnego, są substraty pod żwir, równie dobrze się nadają. Warstwa podłoża powinna wynosić minimum 5 cm.



 OBSADA

W akwarium gdzie zostało zastosowane podłoże aktywne powinno być jak najmniej ryb albo w cale. Wynika to z tego, że podłoża nie powinno się odmulać, a przy dużej liczebności zwierząt akwariowych gromadzi się dużo odpadów.

Dobrze jest umieścić krewetki akwarium. Stanowią dobrą ekipę sprzątającą. Jeżeli w akwarium jest mech - krewetki są bardzo przydatne. 
 
 

RYBY AKWARIOWE

MOLINEZJA- BLACK MOLY

Opis i wymagania:

Ryba aktywna, łatwa w chodowali i rozrodzie, przepada ze pokarmem roślinnym. Źle znosi dobowe skoki temperatury.
Temperatura wody 24 - 28 °C, Skala pH 7 - 8
Wszystkorzerna.



MIECZYK HELLERA

Opis i wymagania:

Ryba mało wymagająca, żyworodna, łatwa w rozmnażaniu. Dorasta do 10-12 cm. Wielku początkujących akwarystów trzyma mieczyki w małych akwariach co jest błędem, minimalna wielkosć to 100l.
Optymalna temperatura 20°C - 28°C. pH 6-8


GUPIK PAWIE OCZKO

Opis i wymagania:
 
Ryba polecana początkującym akwarystą ze względu na małe wymagania. Samce mają długie weloniaste płetwy bogate w ubarwienia. Samice są szarawe. Gupik jest rybą żyworodną tzn. narybek rodzi się wpełni ukształtowany. Do rozmnażania odpowiednia jest temperatura wody wynosząca ok. 22°C. Samica rodzia od 10 - 100 młodych.
Wielkość: Samica do 6 cm, samiec do 4 cm.
Optymalne warunki: temperatura 22-30*NoC pH 6,5-8.


AKARA Z MARONI

Opis i wymagania:

Samiczki rosną do 6cm, samce przeciętnie 8 cm, w akwarium nawet do 10 cm. Ciało ma kolor żółtobrunatny, na bokach występuje ciemna plama, podobna do dziurki od klucza. Przez oko biegnie czarna pręga. Samiec jest nieco większy i ma bardziej wydłużone płetwy nie parzyste. Jest to jedna z najspokojniejszych pielęgnic, która nie kopie i nie niszczy roślin.
Wymagania:
Zbiornik jak największy, co najmniej 80-100 cm długości. Częściowo dobrze zarośnięte dużymi roślinami, do dekoracji można użyć spreparowanych korzeni i gałęzi. Temperatura 23 - 27 °C pH 6,5-7,5.
Rozmnażanie:
Rozmnażanie jest dość trudne, ponieważ nie wszystkie pary się wycierają ze sobą. Kłopoty z dobraniem się, dla tego zaleca się kupno kilku sztuk i pozwolić rybom dobrać się samym. Akary pierwszy raz wycierają się po okresie około pół roku, ikrę składają na gładkich, płaskich kamieniach. Trzeba zapewnić im spokój, ponieważ zdenerwowane mogą zjadać jaja.


BOCJA PRĘGOWANA

Opis i wymagania:

Ryba stadna. Dorastają do 10 cm. Łagodna i łatwa w hodowli.
Pokarm:
żywy i suchy, lubi zjadać ślimaki.
Wymagania:
Temperatura wody 24 - 28 °C, pH 6,0 - 7,4



BOCJA SIATKOWANA
Opis i wymagania:

Jest rybą stadną. Dosrasta do 11 cm. Akwarium powinno być przestronne - powyżej 120l oraz posiadać wiele kryjówek w postaci korzeni, roślin.
Wymagania:
Temperatura 24-28 °C ,pH 6-7,5. Pokarm żywy, mrożony, lubi zjadać ślimaki.

 BOCJA WSPANIAŁA
Opis i wymagania:

Ryba stadna i aktywna. Preferuje akwaria gęsto zarosnięte roślinami z wieloma kryjówkami. Dorasta do 20cm, jednak w naturze osiąga większe rozmiary.
Wymagania: temperatura 24-28 °C, pH 6-7,4.
Pokarm: roślinny, mrożony, ślimaki wodne.

 BOJOWNIK WSPANIAŁY

Opis i wymagania:

Ryba polecana początkującym akwarystą ze względu na łatwość w hodowli. Dorasta do 7 cm długości. Temperatura wody powinna mieć 23-26*C a pH 6-7,5.

Wbrew powszechnej opini jak każda ryba nie może być trzymana w kulii i musi mieć pełne wyposarzenie akwarium.

Ważne jest to aby, w akwarium znajował się tylko jeden samec ponieważ może dojść do walk pomiędzy dwoma samcami tego gatunku.

BRZANKA SUMATRZAŃSKA

Opis i wymagania:

Opis: Są rybami stadnymi, ruchliwymi oraz agresywnymi, lubią obgryzać innym rybą ogony. Preferują mocne oświetlenie oraz gęsto zarośnięte akwarium. Ryba jajorodna.
Optymalne warunki: 24-28°C, pH 6,5 - 7,6.
Pokarm: wszystkożerna.

DANIO PRĘGOWANY 
Opis i wymagania:

Danio jest rybą łatwą w chodowali, ruchliwą. Akwarium powinno być tak urządzone, aby środek był pusty. Łatwo jest rozróżnić płeć z tego względu że samce są mniejsze od samicy.
Temperatura około 23°C. pH 6,5-7,5.

DANIO TĘCZOW

Opis i wymagania:

Ryba stadna, ruchliwam, jajorodna, lubi duży ruch wody i napowietrzanie. Samiec jest jaśniej ubarwiony, samica jest nieco większa. Wszystkożerny. Temperatura 22-26 °C , pH 6,5-7,6.

KARDYNAŁEK

Opis i wymagania:

Ryba o małych wymaganiach. Najlepiej czuje się w stadzie. Dorasta do 3.5 - 5 cm. Jajorodna.
Optymalna temperatura 18 - 24 °C
Pokarm: suchy i żywy.

KIRYSEK SPIŻOWY

Opis i wymagania:

Kirysek jest rybą stadną, lubi czystą i dobrze natlenioną wode z dużą ilością roślin. Akwarium nie powinno mniejsze niż 60l. Temperatura 22-28 °C, pH 6-8. Wielkość do 7 cm.


KIRYŚNIK

Opis i wymagania:

Ryba ruchliwa, dobrze czuje się w grupie. Dorasta do 12 cm.
Temperatura 22 - 26 °C, woda miękka -twarda, pH 6 - 8.
Łatwa w rozrodzie. Samica składa ikre na pianie wcześniej zbudowaną przez samca. Rodzicie opiekują się potomstwem.

MUŁOJAD

Opis i wymagania:

Występuje w południowo-wschodniej Azji, jest rybą płochliwą. Lubi przekopywać dno, dlatego podłoże powinno być piszaczyste. Przyjmuje każdy rodzaj pokarmu. Dorasta do 30 cm długości. Optymalne warunki: temperatura 25-28. pH 6-7,6, akwarium 400l+.

 NEON CZARNY

Opis i wymagania:

Dorasta do 4 cm, ryba stadna, lubi zbiorniki obsadzone gęsto roślinami. Temperatura 22 - 28 °C, pH 6 - 7. Twardość wody: do 12 °n

NEON CZERWONY

Opis i wymagania:

Neon Czerwony jest rybą stadna, ładnie sie prezentuje w grupie od 10. Akwarium powinno być większe niż 60l. Osiąga długość 5 cm. Rozmnażanie nie nalezy do łatwych.
Optymalna temperatura 24-26°C, pH 5 - 6,5. Woda miękka, 3 - 10 °n. Pokarm żywy, płatkowany, mrożony.

 NEON INNESIA

Opis i wymagania:

Ryba stadna, spokojna i towarzyska. Samice zwykle są większe (4cm) i mają większy brzuch, samce dorastają do 3 cm. Efektywnie prezentuje się w stadzie liczącym 10 sztuk z dużą ilością roślin.
Ryba jajorodna. Rozmnażanie w wodzie kwaśnej 6,5 pH i miękkiej 5*N. Akwarium w czasie tarła powinno być zaciemnione.
Temperatura 22-28*C, pH 6-7,2 , woda 4-10*N. Akwarium 40l. Pokarm suszony, żywy, mrożony.


 OTOSEK PRZUJŚCIOWY

Opis i wymagania:

Dorasta do 4 cm długości. Jest rybą stadną, towarzyską. Akwarium powinno mieć ponad 40 cm długości. Lubi kryjówki w postaci korzeni i liści. Otosek nie lubi wysokiego stężenia NO3. Zaleca się wartość poniżej 20mg/l.
Temperatura: 22-28*C, pH 6,5-7,5 , woda miękka do średnio twardej 4 - 10 °n.
Pokarm: glony.

PIELĘGNICA RAMIREZA

Opis i wymagania:

Spokojna, towarzyska, dobra do wielogatunkowego akwarium. Lubi gęsto zarośnięte akwaria z kryjówkami. Dorasta do 6 cm długści. Temperatura 24-28*C, pH 6-7,4. Akwarium 60l. Pokarm suchy i mrożony.

PRYSTELKA

Opis i wymagania:

Dorasta do 5cm długości. Temperatura wody 21-28 °C, pH 6-8. Akwarium powyżej 40l.

PYSZCZAK ŻÓŁTY

Opis i wymagania:

Dorasta do 10 cm długości, przez okres 2 lat, jest rybą spokojną. Bardzo lubi pierwotniaki i plankton unoszący się w toni wodnej. Są to ryby łatwe w hodowli. Aby się dobrze czuły w zbiorniku jego długość nie powinna być mniejsza niż 80 cm i 120 l.

PRĘTNIK KARŁOWATY

Opis i wymagania:

Dorasta do 6 cm. Samica jest smuklejsza, samiec bogato ubarwiony. Ryba jajorodna. Podczas tarła samiec buduje gniazdo z pęcherzyków powietrza z roślin pływających (np. wgłębka wodna).
Temperatura 22-28*C, pH 6-7,4, woda miękka do średnio twardej (5-14*N). Pokarm żywy, suszony, roślinny, rozwielitki

PYSZCZAK HEŁMIASTY

Opis i wymagania:

Dorasta do okolo 30 cm, łagodna i płochliwa ryba, która jak reszta pyszczaków lubi niszczyć rośliny. Samiec jest większy, ma dłuższe końcówki płetwy grzbietowej i odbytowej. Akwarium nie powinno mieć mniej niż 400 l.
Temperatura to 24 - 28°C. Woda: średniotwarda-b.twarda 12°n - 22 °n, pH 7,5 - 8,6.
Żywią się drobnymi rybami, krewetkami, mięsem drobiowym.

 PYSZCZAK LOMBARDZKI

Opis i wymagania:

Samiec dorasta do 12 cm, żółtawy z czarnymi pręgami. Samica dorasta do 10 cm, niebieska. Akwarium nie powinno mieć mniej niż 100 cm. Lubi groty skalne.

ZBROJNIK NIEBIESKI

Opis i wymagania:

Dorasta do 12cm długości. Jest rybą spokojną, wymagającą dużego akwarium, minimum 120l. Samiec ma na pysku wąsiki. Żywi się pokarmem roślinnym.
Temperatura: 22-28*C, pH 6,5-7,5. Woda miękka do średnio twardej.

JAK ZACZĄĆ...

Wybór miejsca dla akwarium.

Przy wyborze miejsca, w którym ma stać nasze akwarium, należy uwzględnić to, że akwarium (urządzone) jest raczej nieprzenośne i powinno stać w tym miejscu na stałe. Każde przenoszenie akwarium wymaga sporo pracy, źle wpływa na jego mieszkańców i może doprowadzić do jego uszkodzenia naszego baniaczka. Nasze akwarium nie powinno stać w miejscu nasłonecznionym (nadmiar światła słonecznego może doprowadzić do nadmiernego rozwoju glonów), lecz nieco zacienionym, a także możliwie daleko od punktów ruchu (np.drzwi), gdyż to mogłoby stresować rybki. Bardzo ważną rzeczą jest upewnienie się czy podłoga wytrzyma ciężar naszego akwarium, ponieważ 120-litrowe urządzone akwarium waży ok.160kg, a razem z szafką (która powinna być przystosowana do ciężaru urządzonego akwarium, gdyż zwykła może nie wytrzymać) jakieś 210kg, a łącznie z trzema obserwatorami, akwarium i szafka wywiera na podłogę ciężar ok.385kg. 



Kupno akwarium

Pierwsze pytanie jakie nam sie nasuwa to jak duże ma być nasze akwarium. No więc nasze akwarium powinno być dostosowane do naszych potrzeb, czyli do: ilości wolnego miejsca w mieszkaniu, ryb które zamierzamy hodować, zasobności naszego portfela (grzałka 200W nieźle ciągnie), oraz w przypadku dużego akwarium do wytrzymałości podłogi. Początkujący akwaryści powinni mieć nieco większe akwarium, jakieś 160l, gdyż łatwiej utrzymać w takim równowagę biologiczna i porządek. Oczywiście akwarium nie powinno być tez zbyt małe. Nie polecam mniejszego niż 40l, chyba ze potrzebne jest nam ono do podchowu narybku lub jako "szpital" dla chorych ryb.

Urządzanie zbiornika.

Zanim jednak zaczniemy urządzać akwarium to należałoby sprawdzić jego szczelność. Najlepiej zrobić to w pomieszczeniu w którym zalanie wodą nie wyrządzi wielkiej szkody lub po prostu na zewnątrz. Gdy już próbę szczelności mamy za sobą, kładziemy na szafce lub innej podstawie na której ma stać akwarium płytę styropianu o kształcie i wymiarach jak dno naszego akwarium i dopiero wtedy ustawiamy na niej akwarium.

Podłoże.

Podłoże w akwarium to rzecz konieczna. Potrzebują go rośliny aby sie zakorzenić, ryby dla komfortowych warunków, a także bakterie (są bardzo ważne) aby miały się gdzie rozwijać. Także ze względów wizualnych podłoże powinno się znaleźć w naszym akwarium, gdyż dużo lepiej wygląda na dnie żwirek czy piasek niż "gołe" szkło. Bardzo ważną rzeczą jest to aby piasek/żwirek którego mamy zamiar użyć nie był ani za drobny ani za gruby. Jeśli będzie zbyt drobny to będzie utrudniał przepływ wody i zalegające w nim resztki (pokarm odchody obumarłe części roślin) będą gniły a to zjawisko w akwarium nie jest pożądanym. Jeśli zaś będzie zbyt gruby to będzie bardzo nieestetycznie wyglądał i przeszkadzał mieszkańcom akwarium. Najlepszym podłożem dla większości akwariów jest żwirek o średnicy ziaren od 3 do 5mm, naturalnych kolorów (nie farbowany) i nie zawierający żadnych niepożądanych substancji zmieniających skład chemiczny wody czy wywołujący brak wzrostu roślin. Sądzę że do pierwszego akwarium każdy początkujący akwarysta powinien właśnie taki wybrać.

Ozdoby i dekoracje.

Wszelkie ozdoby i dekoracje jakie zamierzamy użyć do celów akwarystycznych powinny być uprzednio umyte w gorącej wodzie i wyszczotkowane tak, aby nie zawierały żadnych substancji które mogłyby zmienić parametry chemiczne wody.

Rośliny.

Rośliny możemy sadzić przed nalaniem wody do akwarium lub po, ale zawsze gdy prace z podłożem i dekoracjami są zakończone. Przed sadzeniem roślin powinniśmy dokładnie opłukać je pod bieżącą wodą i nieco przyciąć korzenie, dzięki czemu łatwiej się zakorzenią. Małe rośliny sadzimy na froncie akwarium, średnie przy ścianach bocznych i przy ścianie tylnej, zaś duże i rozłożyste sadzimy pojedynczo w tle akwarium, gdzie będą się prezentowały najlepiej. W podłożu robimy dziurki palcem i wsadzamy w nie korzenie roślin, ale tak, aby nasada korzenia pozostała wolna. Po wsadzeniu rośliny uciskamy wokół niej podłoże po to aby się lepiej trzymała i nie wypłynęła podczas wlewania wody.

Osprzęt

Czas zainstalować osprzęt. Najlepiej zrobić to w taki sposób aby jak największą część ukryć za roślinami i dekoracjami. Gdy już te wszystkie prace mamy za sobą, czas aby nalać do akwarium wody (jeśli nie zrobiliśmy tego przed sadzeniem roślin), jednak przed tym dobrze jest się upewnić czy o czymś nie zapomnieliśmy. Jeśli nie, to kładziemy na podłożu talerz, aby woda nam nie zniszczyła jego ułożenia i zalewamy! Po zalaniu wody nakładamy na akwarium pokrywę, włączamy wszystkie wtyczki do gniazdka i czekamy. Nie kupujemy jeszcze żadnych ryb, gdyż popełnilibyśmy jeden z najgorszych błędów! Czekamy aż akwarium się ustabilizuje, co w zależności od akwarium trwa 2-4 tyg. Ja polecam po pierwszym tygodniu dojrzewania kupić jakąś rybkę lub rybki które żywią sie glonami. Gdy już nasze akwarium dojrzało (pierwszą tego oznaką jest wegetacja roślin) możemy stopniowo zarybiać nasz baniaczek.

Zakup i aklimatyzacja ryb

Przed kupnem jakichkolwiek ryb powinniśmy wybrać jakie gatunki ryb będziemy chodować i jeżeli wybierzemy więcej niż jeden (bo tak najczęściej jest) to powinnyśmy je odpowiednio dobrać. To znaczy należy wybrać takie, które mogą żyć w takich samych warunkach wody i które nie będą sobie wzajemnie przeszkadzały. Nie należy łączyć stadnych, ruchliwych ryb pływających w górnej warstwie wody z rybami spokojnymi i mało ruchliwymi tez pływającymi w górnej części toni wodnej, a także nie należy łączyć ryb obgryzających weloniaste pletwy (np.brzanki sumatrzanskie) z rybami je posiadającymi (np.welony) lub ryb dużych z małymi, gdyż te mogłyby je zjeść (neonki ze skalarami) itd. Kupując ryby powinniśmy upewnić się, że są zdrowe. Można to poznać po tym czy dana ryba zachowuje tak jak powinna czy tez nie, tzn. czy pływa prosto (wyjątkiem jest ukośnik), czy pływa w tej części toni wodnej w której powinna itd. Chora rybę możemy tez poznać jeżeli ma zewnętrzne widoczne objawy choroby np. postrzępiony ogon lub pleśniawkę. No ale jesli choroba ryby będzie we wczesnym stadium i nie zauważymy jej objawów kupując ją, a w parę dni później choroba się rozwinie lub zachoruje nam jakaś inna ryba ("sama z siebie"), którą już mamy od dawna, to możemy starać się ja uleczyć. Jeśli choroba jest we wczesnym stadium rozwoju powinno sie udać. Jeśli zdecydujemy sie na ten krok, to zapraszam do działu "choroby ryb". Oczywiście przy kupnie ryb trzeba pamiętać, że do akwarium możemy wpuścić ograniczoną ich liczbę -na jeden centymetr ryby powinien przypadać jeden litr wody, a to znaczy, ze np. w 60l. zbiorniku może być maksymalnie np. 12 rybek o długości po 5cm każda. Aby uniknąć późniejszych kłopotów należy uwzględniać długość, którą ryba osiągnie w przyszłości. Kupując ryby najlepiej jest kupować młode, mimo ze dorosłe są większe i barwniejsze, gdyż młode są młode a i tak przecież kiedyś urosną.